zaterdag 14 mei 2011

Gorge du Verdon

Eerst een waarschuwing!. Het is een lange tekst. Verder lezen is niet levenbelangrijk. Je kan altijd wachten tot de foto update en naar de prentjes kijken.

Een mooie klimweek in de Verdon met Patrick. Het logement op de klimmerscamping 'Bourdon' in het dorpje 'La palud-sur-Verdon is zeer handig. Voor mij mag enkel het douchewater iets warmer! Een bakker, pizzacabane, café en een 8 à 8 supermarktje ( 5 à 5 volgens de locals) binnen wandelafstand. En het café serveert Jupiler en Leffe van het vat.

Panorama op de Verdon
We starten met 'Free Tibet' - 100m 6a, 6a,5b,5c,6a,2
Bij de start zie ik, Xavier Bonjean en Christophe Lehner op het terras van 'Refuge de la Maline'. Ze geven een stage voor de CAB en doen vandaag dezelfde route. Wij sprinten naar beneden en zoeken naar de start van onze route. Uiteindelijk zonder succes, Xavier wijst ons gellukkig de weg. Het is mooi klimmen. Als de haakafstanden wat verder zijn, is't het nivo ook duidelijk lager. De laatste touwlengtes zijn de mooiste, zoals de traverse en het dakje. De zichten op de 'Gorge du Verdon' zijn soms adembenemend en geven het geheel een extra avontuurlijk gevoel. Het uitwandelen naar de GR-paden lukt niet echt, dus uiteindelijk mikken we dan maar op de kleine asfaltweg.

Xavier en Christophe met stage van CAB

Patrick in de traverse van 'Free Tibet'

Patrick in de laatste touwlengte van 'Free Tibet'
We hebben nog tijd, dus besluiten om nog één kleine sportklimgebiedjes te bezoeken: 'Le Bastidon'. Een korte aanloop bergaf van 15min met een duidelijk pad. Mooie routes, met zachte quotaties en voldoende haken. We drinken nog rustig een jup'ke op't terras van 'Refuge de la Maline'.
-Voyage dans L'aude là ( 6a - 25m)
-C ( 6b - 23m) zeer mooi!
-K ( 6a - 18m) mooi!
We beslissen om de volgende dag eens een langere route te doen: "Arête du Belvédère" - 250m 5b, 6a+, 3c, 5b, 4c, 5c, 3b+,5b
Op de wandeling naar beneden ontmoeten we de bende Belgen opnieuw. Ze hebben ook voor dezelfde route gekozen, maar ze slaan de eerste 2 touwlengtes over. Ik start onzeker met de eerste touwlengte. De haakafstanden en de afgeklommen voettredes geven niet veel zelfvertrouwen. Mijne mentaal kraakt een beetje. Patrick krijgt dan de 6a+ voor de kiezen, redelijk afgeklommen barst / graat. Wel redelijk wat haken. Ergens na de 3e haak een beetje pech, slip, blok en door. De oplossing is blijkbaar een knieklem. Nota aan mezelf, barst- en schoorsteen klimtechnieken opnieuw van onder het stof halen. De rest van de route is aangenaam en gevariëerd. Ergens rond 2u staan we boven. Xavier had al gevraagd wat we in de namiddag gingen doen. Ik grap tegen Patrick, dan doen we toch nog zo'n route. We beslissen opnieuw af te dalen en de aangrenzende route ook nog te doen, waar 's ochtends ook al een bende belgen naar boven was vertrokken.
De route: "Les dalles" - 250m 5b, 5b, 4c,3b, 5c, 5c+, 5c, 2,5b. Na wat oponthoud in het afdaal couloir met enkele trage afdalers, starten we opnieuw. De eerste touwlengtes is barstklimmen in een heel homogene moeilijkheidsgraad. Ik begin terug te wennen aan de klimtechnieken, Patrick staat al super scherp! Na een 4-tal touwlengtes staan we terug achter de Belgen. We volgen op een rustig tempo. Ook de laatste touwlengtes in de 5e graad is genieten. We worden uitgenodigd om met de Belgen mee te eten in de "refuge de la Maline", gevolg door een filmpje. Een leuke en gezellige avond. Na de film is ons kaarske uit. Nog een rit naar de camping en maffen!

Kobe wachttijd aan't vullen op 'les dalles'

Een mooie ochtend op de camping
We staan 's morgens op zo stijf als een plank. We besluiten om de route: "Babouchemolle" - 35m (110m 5b, 6b+,6a,) 6a te proberen. We dalen opnieuw af tot aan de rappelstand. Na de eerste rappel blijft het touw bij het vallen verstrikt in een afgezaagd boompje. Pech! Met het resterende touw klimt Patrick (onopgewarmd) de 35m 6a voor. Een stevige prestatie, door de haakafstanden en opwarmen met super technische bewegingen op een stijle plaat met vage greepjes!. Ik klim na, oef. Boven beslissen we te opteren voor een nog op te maken plan B. We gaan opzoek naar de route "Adieu Zidane". We vinden de start van de route niet. Dus plan Bbis, sportklimmen in "Félines", de aanloop is bloedheet en onduidelijk. Op onze terugweg hebben we opnieuw wat steenmannetjes gebouwd. Dat moet helpen. Enkele mooie route geklommen.
-il bidone 6a+ (15m)
-P 6a (30m)
-Private dancing 6b (L1-25m) een mooi onsight van Patrick, ik met knikkende knieën.

Patrick in 'Private dancing'

Kobe in de uitklim van 'Babouchemolle
We bezoeken nog even het dorpje "Moustiers". Een oude stad, echt wel de moeite. Opnieuw 's avonds een paar jup'kes in de bar, da smaakt.

Lac de Sainte-Croix

De Verdon komt hier in 'Lac de Sainte-Croix' - postkaart materiaal

Het dorpje 'Moustiers'
We willen hierna onze rappeltechnieken wat beschaven, dus beslissen om richting sector "Saut d'homme" te trekken. De routes zijn eenvoudig te vinden en de aanloop op een paar stappen van de parking. We dalen af samen met enkele Luxemburgers en rappelen zonder enige problemen. Na wat prullen starten we uiteindelijk in "Minets gominés" - 100m 5c, 6b+, 6a,5c. Ik klim rustig de 5c, een trage ochtendopwarming. Patrick heeft de 25m 6b+ aan zijn broek. Een zeer homogene moeilijkheid, moeilijk te lezen en alle passen moet je oplossen met je voeten een eind boven de haak. Patrick slaagt erin om van haak naar haak de relais te halen. Mooie prestatie! Ik klim hem met veel moeite vrij na en kom volledig 'pumped' aan op de relais. Het is een prachtige omgeving, maar het engagement om boven te raken is steeds aanwezig. Dit alles vraagt ook een grote mentale inspanning. Aan het dakje boven de relais kruip ik teveel naar links, fout van de piloot, blok. Meer rechts één harde pas en nog wat mooie haakafstanden en relais. Patrick klimt dan de mooie athletische 5c, scherp.

Ren en stimpy op relais nr3 van 'Minets gominés'

Patrick in L3 van 'Minets gominés'

Patrick in L4 van 'Minets gominés'

Kobe in L4 van 'Minets gominés'
We gaan nog even kijken in't sportklimgebiedje "La Valauté". Veel te veel bomen en volk naar mijn goesting. Plan Bbis, we wandelen doorheen de tunnels van 'Sentier Martel' om eens naar de bekende route "La demande" te gaan kijken. Impressionant, 320m spleetklimmen. Op de terugweg doe ik op volle snelheid nog een "face-plant". Ook wel kop-in-de-steentjes-duik genaamd. De schade, 2 geschaafde ellebogen en de ringvinger die wat trekt in de pees aan de elleboog. Geluk gehad, ik denk dat ik te oud wordt voor die spellekes.

De tunnels van 'Sentier Martel'
De volgende morgen opnieuw rustig naar de bakker en we trekken daarna richting sector "dalles grises". We starten in de populaire route: "Afin que nul ne meure" - 150m 5c, 5c, 5c, 5b+, 6a+. Een zeer mooie homogene route met lange touwlengtes. Hoewel een beetje afgeklommen. Ik zal me vooral de 5b+ herinneren. Traverseren op een plaat met scherpe watergaten met haken om de 7m. Niet vallen is dus de boodschap. De moeilijkste en laatste touwlengte 6a+ is voor Patrick, de deal dat hij 's morgens altijd start met de eerste touwlengte brengt hem geen geluk. Hij mist de bak op de laatste overhang, één blok en gelukt. We eindigen met sportklimmen in de sector "Septième saut" met nog mooie ruwe grepen.
-Grigri 6b/6a (15m)
-K 6a(+) (15m)
-Grise Alice 6c+/6b+ (20m) een mooie flash van Patrick
En ja, weer een paar jup'kes in de bar. Belgen en hun bier, hé.

Kobe in L3 van 'afin que nul ne meure' (vermoedelijk)

Voeten op de relais 4 van 'Afin que nul ne meure'
De tenen beginnen 's morgens pijn te doen. We willen eens iets moeilijkers proberen met: "Ticket danger" - 200m (6c/A0,6c,6a,6a,6a),6a+. We hebben pech. We starten te laat er zit al een ganse bende in de route, we beseffen dit pas na de 1e rappel. Patrick klimt er dus de laatste touwlengte op kop terug uit. Eigenlijk hadden we dit kunnen zien, vanaf het uitkijkpunt. Een vreselijk afgeklommen wand, met delicate voeten. De haken staan voldoende ver, dus voorklimmen geblazen. Eén stuk op kop is zeer delicaat. Dit maal was plan Bbis al gemaakt. We gaan kijken naar 'La Dérobée" - 180m 6b+. De bende Belgen van de CAB is in deze sector langs verschillende routes naar boven aan't komen. We passeren de bende in de rappel. We passen ons parcours naar boven aan naargelang onze goesting en de aanwezig klimmers. De start is voor Patrick met touwlengte 1 van "La Dérobée" 5b (30m). Een beetje brokkelig van de impact van de vallende stenen. De touwlengte 2 is voor mij 6a (45m), een zeer mooie impressionante barst, met oplossingen waar je het niet verwacht. Dan kruipen we in L2 van "Le rasoir" 5b+ (25m), mooi en eenvoudig. Dan volgt opnieuw een zeer mooie touwlengte 5c (45m). Grote grepen op vlijmscherpe torens, de haken staan luchtig, maar mijn vertrouwen is duidelijk toegenomen. Bovenaan vluchten we in "Pour une poignée de gros lards" 6a+/5c (30m). Mooi, pittig einde. Nu wat meer jup'kes in de bar, 't is old-rock-video-friday.

Patrick in L2 van 'La Dérobée'
Voor de laatste dag kiezen we voor een extra lange route: "L'offre" - 200m 4b,5b,5b+,5c+,4c,5c+,5c. De route start vanuit één van de tunnelgaten van "sentier Martel". We zijn juist op tijd. Nog één cordée achter ons van Fransen uit Metz. We vorderen vlot, maar na de eerste touwlengte komen de klemblokken en friends al uit de rugzak. De haken staan soms ver en soms wat extra tussen steken kan geen kwaad. Vandaag heb ik de zwarte piet echt wel getrokken, maar mij hoor je niet klagen. Alle moeilijke touwlengtes in barsten zijn voor mij. De groenere touwlengtes zijn voor Patrick. Sommige stukken zijn een beetje afgeklommen, meer zeker een mooie route. Als laatste onderneming van de dag hadden we afgsproken om eens een toprope route aan de bovenzijde van de wand te proberen, namelijk 'Débiloff profondicum'(6c+). Uiteindelijk doen we 'sinfonie del vento' (7a+ 30m). Stevige prul. Maar zeker een luchtige onderneming! Met een hoop keren blok raak ik boven, kleine grepen, kleine voeten, complexe bewegingssequenties, leerrijk.
Amai, content dat ik terug naar huis mag, elke dag stralend weer en elke dag veel geklommen in goed gezelschap met lekker eten en drinken. Zo moet een klimvakantie dus zijn.

'Sinfonie del vento' is de rechtse overhangende graat

Kobe in toprope in 'Sinfonie del vento'

Altijd moeilijk om volle pintjes te fotograferen.
Thanks aan Patrick voor de foto's