donderdag 27 mei 2010

3x Font

Door omstandigheden heb ik 3 weekenden op rij in fontainebleau geboulderd. And yes, I like the magic forest.
Eerst een baby-treffen met Max en Wolf. De eerste dag met Max, Lies, Patrick, Rine, Marijke naar 'Franchard sablons'. Er volgt een moeizame opwarming. Enkele toppers:
-Blue 2 rustige start
-La Verdâtre (blue 3) rine's zwarte beest, toch maar mooi afgelapt
-La Réticence (red 2) speciale start op muur met minder leuke eindgrepen
-La Promptitude (red 4) mooie ronde eindgrepen
-Morsure aux Doigts (red 6) maar 1 beweging en P.J. zelfde route, maar zitstart langs links erin traverseren. Een beetje brut.
-Le Nez (red 12) een beetje akelig
-blue 4bis eenvoudig
-La Voie du Gynécologue (blue 6) vreemde start,zou het aan de routenaam liggen?
-La Dérobade assis De zitstart is super brut, de eindpas ook brut opgelost
-L'Arête du Poisson (red 10) mooie uithoudingsroute
De volgende dag is't weer maar triestig, uiteindelijk krijgen we een kleine regenbui, waarna er toch nog te klimmen valt. We spelen allemaal in de traversé 'Coup de Canon (red 15)'.

Patrick in 'coup de canon'

Rine in 'coup de canon'

Lies in 'Coup de canon'
Lies wandelt stevig wat kilometers met Max op de rug. We werken nog allemaal in 'le surplomb feuilleté' en 'de naamloze boeg'. Patrick vlamt hem zelfs met de natte uitklim. Rine doet een zeer goede poging. Marijke en Rine vertrekken richting Saffres.

Patrick in 'le surplomb feuilleté'

Marijke aan't opwarmen onder 'iceberg'
Ik boulder nog stevig verder met Patrick.
-L'Angle Arrondi (red 53) mooi evenwichtsprobleem
-Le Marbre Brisé (red 54) werken op de vingers
-Bouddha assis harde zitstart
-Le Toit Ouvrant supermooi dak met mooie grepen
-Le Toit Ouvrant direct dak op pockets
's Avonds volgt een stevig kampvuur als Tom, Guen en baby (peuter) Wolf arriveren.
Met de bende naar Apremont.
-Sea blue 1 eerste route van Lies, lekker hoog
-Sea blue 2 leuke traverse
-Sea blue 3bis harde start op scherpe grepen
-Sea blue 9bis een kwartierke liggen zand schuppen, ne kleine had er zijn emmerke omgekiept in de eindgrepen. En nee, gene van ons peuters.
-Sea blue 14 krachtig op de vingers
-Sea blue 14bis mooier, wel beetje expo
-Salmon 71 super mooie graat
-Sea blue 20 hard voor't nivo, superleuk

De bende op weg naar Apremont

Kobe in één van de 'sea blue'

Tom in 'sea blue 20'
Dan werken we samen met een Texaan in 'Modus Vivendi' . Jaren geleden had ik dit al eens geprobeerd. Nu met succes. Tom en Patrick komen zeer dicht. Ook 'Jiu-Jitsu' lukt mij, een speciaal probleem, met een dynamische pas waarbij je benen wegzwaaien. De klein mannen vinden hier vooral in het zand superleuk.

Wolf en Max in de zand
De volgende dag, een opwarmsessie met de dames, mijn poten / vingertjes doen pijn. Het kindercircuit op rocher du Canon. Superleuk, terug leren bewegen op rots. Dan vechten de mannen met een aantal hardere rode routes.
-Caprice (red 34) evenwicht
-L'Astragale (red 33) grote bewegingen
-Le Pion Cassé (red 32) evenwicht en vingers
-L'Œuf de Colombe (red 31) Tom demonstreert hem even, sloperprobleem
-Le Dé (red 30) beetje expo, maar supermooie graat
In de laatste route van't weekend knallen we allemaal 'La Dame de Pique(red 39)'. Een hoge verticale wand met stevige passen. De eindpas is stevig. De strijd tussen Patrick en Tom was super leuk om te zien. De motivatie droop er af.

De planning van het 2e weekend liep volledig anders als verwacht. Het herbehaken in Freyr liep mis. Ollie kon er niet op tijd kon geraken. Dan maar noodgedwongen last-minute alleen in de auto springen en naar Fontainebleau rijden. Gelukkig mag ik meeklimmen en eten met 'bleau roots'. Een leuke bende. We starten in Apremont Bizons. Rood 7-8, allemaal stevige prullen. De boeg is supermooi, een evenwichtsprobleem. We proberen alle mogelijkheden op blok van 'rood 9-10'. Eerst de staande start van rood °10, hard en brut. In de ligstart wordt hard gewerkt, voornamelijk door Paul. Zonder succes, voor de startgreep is't te warm. Rood °9, is mooi. De traversé rouge 9-10 wordt gedemonstreed door Bart Minnebo, daarna geloof ik er ook in en klim hem uit. Wat een rare voetposities! Nog even en ik kan mijne dikke teen in mijne mond steken. We leren Olivier jeteren, je gat naar beneden en lanceren. Ik spot Bart met biberende knieen in 'Ultimatum', met akelige foothook hoog op de blok. Dikke bal, ik pas. Dan 'Pied à coulisse', smurf knalt. De meeste van ons zijn al redelijk gaar. Rine wil haar project nog eens proberen 'Le menhir'. Bart klimt hem in 1e poging, volledig 'in the zone'. Paul valt bijna van de eindgreep, wat meestal 'tutatuta' als gevolg heeft. Mooi gedaan. Rine raakt zeer ver. Ze mist enkel nog net dat beetje extra. Nog even 'crazy horse' proefdraaien, ik mis nog ne extra bicep of zoiets. Lekkere pasta, beetje pintjes, kampvuur, gezellige babbel. In Gorge du Houx, proberen we op te warmen, beetje moeilijk. 'Bras long' lukt met een dynamische beweging. De route er net links van is net iets te hard voor mij, Bart en Niki knallen 'Transition', dit is een mooi probleem, de eindpas kan je dynamische oplosssen. Liesbet komt dichtbij. Dan met Olivier een wandje, 'J2'. Na veel werk klim ik hem uit. Olivier werkt hard, zonder succes. Aan zijn motivatie zal het niet liggen. Bart klimt nog even 'Gargantoit'. Op zoek naar 'Rocher de L'Ermitage' wandelen we veel, zonder één mooi project te vinden. Jammer. Een late sessie op 'Lapin ou canard' en 'Ah,plus facile!'. Niki klimt beide flash, sterk. Liesbet slaagt in 'Lapin ou canard' en werkt 'Ah, plus facile!' alvast goed uit voor de volgende keer. Later Neil Hart in deze route gezien. En blijkbaar is er een eenvoudigere oplossing dan de mijne!
Pizza bij mijn zusje op camping, mooi eindelijk nog eens een klimdag met de familie. We starten met 'Brulaap' en 'infinite down'. Nele zoekt de juiste klimpositie in 'Brulaap'. Ik werk 'Infinite down' uit. De passen lukken. Maar de opeenvolging van de sequenties is vermoeiend, waardoor de eindpas telkens mis gaat. Na enkele goede pogingen klimt nele 'Brulaap' uit. Als ze dit al kan, net terug uit revalidatie, dan volgen er zeker nog hardere prestaties. En ook op technisch vlak heeft ze grote vooruitgang gemaakt. Die louche voettrukjes had ik duidelijk niet zelf gevonden. En ze werken, na wat vloeken op de te scherpe startgreep, klim ik hem ook met Enya als 'zon uit mijn ogen-houder' en nele als 'greep aanwijzer'. Erik kan niets doen met de startgreep, hij krijgt zijn vingers er niet in. Erik probeert 'Jokari' en na enkele pogingen slaagt hij in de dyno. Mooi gedaan. Ook 'Contre-verite' en 'la verite' lukken snel. Door het zien, geloof ik er ook in. Vooral 'Jokari' is een mooi ding. De familie gaat naar huis. Ik speel nog even in 'mur lombard' en klim 'Luna' de boulder geopend door Nele. Mooie grepen en mooie passen. Zeker een aanwinst voor het gebied.

Het 3e weekend met Nele en Erik naar Fontainebleau. Die hun 2e thuis is eigenlijk bleau. De condities op zaterdag zijn wat warm en vochtig. Nele knalt 'Profil Macabre' na enkele pogingen. Ik heb 2 problemen, mis lichaamspanning en vingerkracht. Na een nieuwe voetpositie gaat het beter, dan trap ik een stuk van de nieuwe voetsteun. Oef, geluk het lukt nog altijd, maar dan lost de hielhook in de volgende pas, wegens slechte verklemming. Uiteindelijk lukt het, oef. Erik slaagt bijna in 'Wallaby'. We proefdraaien in 'Pacman', maar de eindpas is moeilijk. Nele doet een goede poging in 'la voie des Belges', tot een akelige val. Na veel oefenen springen Erik en ik de dyno 'Vision d'Escaflowne'. Stevig beestje, met een eigenaardige inverse startpositie. We eindigen met 'Virage Sauvage'. Zeer hard op de vingers. Een ijsje, ne lekkere pasta en 'bob's your uncle'. Het regent de ganse nacht, maar uiteindelijk zijn de klimcondities zeker even goed als de dag ervoor. Nele warmt op met 'Extraction Terrestre' , een mooie prestatie. Het ziet er zelfs niet moeilijk uit. Dat blijkt toch anders als je er zelf inhangt. De hielhook boven je hoofd, voelt aan alsof mijn heup uit het gewricht schiet. Dan ontdekken we '70° à l'Ombre'. Een supermooi dakprobleem maar 1m boven de zand. Erik knalt de startcrux praktisch in eerste poging. Nele vindt een eenvoudigere oplossing voor de start en klimt hem daarna vlot uit. We passeren nog in langs 'Yoga' en ik knal hem na enkele harde pogingen. De eindpas is de crux. Mooie bewegingen. Voor verslagje zie hier
Leuk zo wat ravotten in de bos.